คัฟเค้ก

คำอธิบายที่ยังหลงเหลืออยู่ที่เก่าแก่ที่สุดของสิ่งที่อยู่ในขณะนี้มักจะเรียกว่าคัพเค้กอยู่ใน 1796 เมื่อสูตรสำหรับ "เค้กแสงอบในถ้วยเล็ก" ถูกเขียนในอเมริกันศิลปะการปรุงอาหารโดยมีเลียซิมมอนส์ เอกสารที่ยังหลงเหลืออยู่ที่เก่าแก่ที่สุดของคำว่าคัพเค้กตัวเองอยู่ใน "เจ็ดสิบห้าใบเสร็จรับเงินสำหรับขนม, เค้กและขนมหวาน" ใน 1828 ในเอลิซ่าเลสลี่ในช่วงต้นศตวรรษที่ 19 มีสองความหมายที่แตกต่างกันในระยะคัพเค้กหรือคัพเค้ก ในศตวรรษที่ผ่านมาก่อนที่จะมีกระป๋องมัฟฟินที่มีอยู่อย่างกว้างขวางเค้กมักจะอบในถ้วยเครื่องปั้นดินเผาของแต่ละบุคคลramekinsหรือแม่พิมพ์และใช้ชื่อของพวกเขาจากถ้วยที่พวกเขาอบในนี่คือการใช้ชื่อที่ยังคงอยู่และ ชื่อของ "คัพเค้ก" จะได้รับในขณะนี้ที่จะมีขนาดเล็กปัดเศษเค้กใด ๆ ที่เป็นเรื่องเกี่ยวกับขนาดของที่ถ้วยน้ำชา ในขณะที่เค้กนางฟ้าภาษาอังกฤษมีขนาดแตกต่างจากคัพเค้กแบบอเมริกัน แต่มีขนาดเล็กกว่าแบบดั้งเดิมและไม่ค่อยมีโรยหน้าด้วยไอซิ่งที่ซับซ้อน

 สนับสนุนโดยlucabetasia.

เค้กคัพเค้ก" อีกชนิดหนึ่งเรียกว่าเค้กที่มีส่วนผสมที่วัดโดยปริมาตรโดยใช้ถ้วยขนาดมาตรฐานแทนที่จะชั่งน้ำหนัก สูตรที่ส่วนผสมถูกวัดโดยใช้ถ้วยขนาดมาตรฐานก็สามารถอบในถ้วยได้เช่นกัน แม้กระนั้นพวกเขามักถูกอบในกระป๋องเป็นชั้นหรือก้อน ในปีต่อมาเมื่อมีการใช้การวัดปริมาตรอย่างมั่นคงในครัวบ้านสูตรนี้กลายเป็นที่รู้จักกันในชื่อเค้ก 1234หรือเค้กไตรมาสเรียกว่าเพราะพวกเขาประกอบด้วยสี่ส่วนผสม: เนยหนึ่งถ้วยสองถ้วยน้ำตาลสามถ้วย แป้งและไข่สี่ถ้วยพวกเขาเป็นเค้กสีเหลืองธรรมดาค่อนข้างรวยน้อยและราคาถูกกว่าเค้กปอนด์เนื่องจากใช้เนยและไข่ประมาณครึ่งหนึ่งเมื่อเทียบกับเค้กปอนด์ชื่อของเค้กทั้งสองประเภทนี้มีจุดประสงค์เพื่อส่งสัญญาณวิธีการให้กับคนทำขนมปัง "คัพเค้ก" ใช้การวัดระดับเสียงและ "ปอนด์เค้ก" ใช้การวัดน้ำหนัก